- захира
- [ذخيره]а1. чизҳои барои зарурати оянда нигоҳ дошташуда; он чи барои оянда тайёр мекунанд, то ки дар вақти эҳтиёҷ пайдо шудан аз он истифода баранд, пасандоз, андӯхта; захираи дахлнопазир захирае, ки фақат дар ҳолати бисёр ҷиддӣ (ҷанг, обхезӣ, заминларза…) истифода мешавад; захира кардан (намудан) ғун кардани мол ё озуқа барои эҳтиёт; пасандоз кардан2. ин ё он миқдори мавҷудаи чизе, ки метавонад мавриди истифода қарор гирад: захира(ҳо)и ашёи хом, захираи тилло, аз захираву имкониятҳо истифода бурдан; захираи забонӣ маҷмӯи калимаҳои мавриди истифода қарордодаи нависандае ё шахсе; вусъати маълумоти касе аз забон
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.